شاکی شده... آری
بعد از حمد و ثنایت، شکایت کنان آمده و دست دعا به سویت برآورده.
نه آن که خود از نزد خود شکایتی بیاورد... نه!
مولا جان!
این گونه شکایت را از شما آموخته. شکایت مودبانه و متین را. شکایت از فقدان را. از نبودن را. شکایت از نبود «بهترین» ها...

اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنَا [إِمَامِنَا] وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا...

پ.ن.1 دعای افتتاح
پ.ن.2 این دعا از ناحیه‏ى مقدّسه‏ى امام زمان ‏علیه‌السلام ‏به نایب دوم صادر شده و خواندن آن در شب‏هاى ماه مبارک رمضان توصیه گردیده است.
پ.ن.3 مثل همه ی ادعیه عظیم است و سترگ و بس زیبا... دلی می خواهم که بی واسطه تفسیرش را دریابد!