چون صيد به دام تو
به هر لحظه شكارم
اي طرفه نگارم !
از دوري صياد دگر تاب ندارم
رفته ست قرارم !
چون آهوي گم گشته
به هر گوشه دوانم
تا دام در آغوش نگيرم .......... نگرانم
بر ناوك مژگان چو دو صد تير پراني
بر دل بنشاني
چون پرتو خورشيد اگر رو بكشاني
واي از شب تارم ..... واي از شب تارم
در بند و گرفتار بر آن سلسله مويم
از ديده ره كوي تو با اشك بشويم
با حال نزارم ........ با حال نزارم
